Za
rok o tej porze będziemy celebrować okrągłą, dwudziestą już rocznicę
ustanowienia przez ONZ Międzynarodowego Dnia Osób Niepełnosprawnych. Czy w
związku z tym zostaną zaplanowane jakieś szczególne obchody? Wczoraj, jak i w
poprzednich latach, dzień ten przez media został raczej przemilczany. Na żadnej
ze stron głównych czterech największych portali informacyjnych w kraju nie
pojawiła się o nim choćby wzmianka. Można było natomiast dowiedzieć się „co [Kate
Middleton] robiła z zębami”, „jak wybrać idealną oliwę” oraz poczytać o „Dodzie
na >>ptaszku<<”. Jeden z serwisów wspomniał wprawdzie o pewnej
dziewiętnastej rocznicy, ale… SMS-a. Tym sposobem, wiadomość tekstowa oraz okazała
się ważniejsza od ok. 650 milionów niepełnosprawnych na całym świecie*.
Ustaliwszy
już priorytety społeczeństwa, nasuwa się na myśl pytanie: czy w ogóle
potrzebujemy Dnia Niepełnosprawnych? Na ulicach gdy mija nas osoba na wózku,
(nie?)świadomie schodzimy jej z drogi, wcale nie po to, by zrobić więcej
miejsca, ale dlatego, że wywołuje w nas … co właściwie? Poczcie winy, że
jesteśmy zdrowi? Lęk? Obrzydzenie? Boimy się zależności od kogoś. Utraty
kontroli nad własnym ciałem. Ale to nie my każdego dnia żyjemy z tak bolesną świadomością
naszych słabości. Uwaga, zmierzam do zaskakującego wniosku. Osoby
niepełnosprawne to ludzie. Różni nas zaledwie ilość sprawnych zmysłów, poziom,
z którego patrzymy na rozmówcę, czy jeden chromosom. Tylko i aż ludzie. Pośród
nich znajdą się osoby ciepłe. Irytujące. Kochające. Kłótliwe. Ambitne. Leniwe.
Obowiązkowe. Humorzaste. Normalne. Niewiarygodne, prawda?
Tak inni. Tak podobni. W jak każdej zróżnicowanej grupie, trudno przyjąć im jedno sprecyzowane stanowisko. Niektórzy za poniżający uznają fakt, że traktuje się ich ze specjalnymi względami. Nieporadne warzywka. Znajdą się też i tacy, którzy dostrzegają, że pewne bariery są dla nich nie do pokonania. Co w takim razie my możemy mieć do powiedzenia? Gdybyśmy wiedzieli, chyba nie byłoby potrzeby ustalania takiego święta.
Tak inni. Tak podobni. W jak każdej zróżnicowanej grupie, trudno przyjąć im jedno sprecyzowane stanowisko. Niektórzy za poniżający uznają fakt, że traktuje się ich ze specjalnymi względami. Nieporadne warzywka. Znajdą się też i tacy, którzy dostrzegają, że pewne bariery są dla nich nie do pokonania. Co w takim razie my możemy mieć do powiedzenia? Gdybyśmy wiedzieli, chyba nie byłoby potrzeby ustalania takiego święta.
Motto tegorocznego Międzynarodowego Dnia Osób Niepełnosprawnych:
Together for a better world for all: Including
persons with disabilities in development.
* dane na podstawie WHO
Wiktoria Uljanowska
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz